Ljudi često nazivaju golubove letećim pacovima, jer raznose hranu, borave po kontejnerima i mogu biti prenosioci bolesti baš kao i glodari.
Iako na ovu opasku, svaki veterinar odmahuje rukom, a svi oni koji vole životinje kažu da su u pitanju “slatke ptičice” opravdani razlozi zašto se ona vezuje za ove ptice i te kako postoje. Da li su oni dovoljni da golubovi dobiju epitet štetočina, a da ljudi koji ih hrane budu kažnjavani?
Golubovi, naime, nisu bukvalno leteći pacovi, ali se u žargonu tako nazivaju jer se ponašaju kao glodari. Zato što prljaju fasade i šire bolesti, zaboravlja se da su oni nebeski simbol mira, ljubavi i čistoće.
Svjedoci smo da je tokom proteklih nekoliko godina broj golubova povećan u urbanim sredinama. Pogoduju im visoke zgrade koje pružaju dobar zaklon, stalni izvori hrane i vode, i nedovoljno prirodnih neprijatelja koji mogu da zaustave nekontrolisano razmnožavanje ovih ptica. Golub je svaštojed, dobro se prilagođava uslovima gradske vreve, pokazuje otpornost na buku, visoke i niske temperature i sve manje reaguje na čovjekovo neposredno prisustvo.
Golubovi su, slični glodarima i po tome što su prenosioci zaraznih bolesti.
Mjesta gde se gnijezde i gdje se duže zadržavaju, prljava su od njihovog izmeta, perja i bakterija koje su prisutne u ptičijem izmetu. Gljivice i bakterije koje se nalaze u njihovom izmetu, a koje se prenose vazduhom, oštećuju pluća, nervni sistem i sistem za varenje kod čovjeka. Osim što škodi zdravlju, tragovi izmeta prave problem stanarima u mnogim zgradama i kućama i narušavaju izgled stambenog prostora.
Ono što je činjenica, ljudi ih ili vole i redovno hrane, ili muku muče sa njima.
Psi lutalice su mnogo veći problem od golubova.
Mada, toliko smo zatrovani lošom hranom pesticidima i svim i svačim, izduvnim gasovima i sada na golubovima liječimo komplekse nezasite planete. Niko ne smije da zabrani ugalj naftu već udarili na golubove. Sebični smo.
Kako je počelo sa poskupljenjima, vrlo brzo neće biti golubova. Mnogo je viceva o penzionerima i golubovima.